namuslu

Türkçe

Köken

namus + -lu

Söyleniş

• IPA^(anahtar): naːmusˈlu
• Heceleme: na‧mus‧lu

Zıt anlamlılar

• namussuz

Belirteç

namuslu

1. ahlak kurallarına uygun davranarak, ahlak kuralların uyarak

Ön ad

namuslu (karşılaştırma daha namuslu, üstünlük en namuslu)

1. ahlâk kurallarına uygun olarak davranan
2. hilesiz, gereği gibi, icap ettiği gibi, münasip, uygun

Çeviriler

namuslu

• Tatarca: namuslı (tt)
  • Kırım Tatarcası: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "namuslu" maddesi