pis

Türkçe

Ön ad

pis

1. leke, toz veya kirle kaplı olan, kirli, iğrendirici, murdar, mülevves
2. kendinde pislik olan veya pislenmiş olan

   Lağım suları pistir.

3. beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı

   Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki her şeye razıyım. - R. N. Güntekin

4. çirkin, sevimsiz olan

   Demin o pis, ukala suratıyla sırıta sırıta yanıma yaklaştı. - R. N. Güntekin

5. içinden çıkılması çok güç, karışık

   Pis bir iş.

Deyimler

pis ağız, pis ağızlı, pis boğaz, pis herif, pis lâf, pis lâfkırdı, pis su tesisatı

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: çirkli (az)
• Fince: epäsiisti (fi)
• İngilizce: dirty (en), filthy (en), foul (en), untidy (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "pis" maddesi

Atasözleri

• İt değmekle deniz pis olmaz
• Kedi uzanamadığı ciğere, pis der

Azerice

Ön ad

pis

1. tatsız

Çağatayca

Ad

1. uyuz illeti, kaşı ve kirpiyi dökülmüş

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ön ad

pis

1. pis

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Şorca

Adıl

1. (kişi adılı): biz

Haitice

Ad

pis

1. pire

İrlandaca

Ad

pis

1. (baklagiller, sebzeler) bezelye