kötü
![]() |
Ayrıca bakınız: kotu |
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
Osmanlı Türkçesi كوتی sözcüğünden devralındı (köti), büyük olasılıkla Batı Ermenice kot'i ("cüzzamlı") kelimesinden alıntıdır; karş. Çanıllı Türkçesi kötü "zayıf, cılız".[1].[2].
SöylenişDüzenle
BelirteçDüzenle
kötü
ÇevirilerDüzenle
çeviriler
Ön adDüzenle
kötü (karşılaştırma daha kötü, üstünlük en kötü)
- istenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen
- Hamakat, dalalet ve kötü niyetin bu kadarına söylenebilecek bir şey yoktur. - N. F. Kısakürek
- zararlı, tehlikeli
- Kötü adam.
- korku, endişe veren
- Yabancının bu kötü kastına yalnız azmimizle karşı koyduk. - R. E. Ünaydın
- kaba ve kırıcı
- Kızına söylemedik kötü lakırdı bırakmamış. - M. Ş. Esendal
- kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
Eş anlamlılarDüzenle
- (hoşa gitmeyen): fena
Karşıt anlamlılarDüzenle
- (hoşa gitmeyen): iyi
ÇevirilerDüzenle
çeviriler
|
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumuna göre "kötü" maddesi
AtasözleriDüzenle
- İyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder
- Kötü komşu insanı hacet sahibi eder
- Kötü söyleme eşine, ağı katar aşına
DeyimlerDüzenle
İlgili sözcüklerDüzenle
ÇekimlemeDüzenle
kötü adının çekimi
ÇevirilerDüzenle
çeviriler
|
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
Ön adDüzenle
kötü
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
TatarcaDüzenle
AdDüzenle
kötü
EylemDüzenle
kötü