kız
Türkçe Değiştir
Köken Değiştir
- Osmanlı Türkçesi قیز sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰶𐰃𐰕 (q̊²iz) sözcüğünden devralındı.
Söyleniş Değiştir
Ad Değiştir
kız (belirtme hâli kızı, çoğulu kızlar)
- (aile, eşey) dişi cinsten evlat, birinin çocuğu
- (eşey, primatlar) dişi cinsten çocuk ya da genç
- Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. — Halikarnas Balıkçısı
- Yağmur yağıyor,/ Seller akıyor, Arap kızı camdan bakıyor. - Çocuk tekerlemesi
- (iskambil) iskambilde üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı
- Karo kızı çıktı.
Çekimleme Değiştir
kız adının çekimi
Açıklamalar Değiştir
- Türkçede yaş evresi daha net belirtilmek istendiğinde çocuk yaştaki kızlar genellikle "kız çocuğu", genç yaştaki kızlar ise "genç kız" şeklinde adlandırılırlar. "Kız evlatları" kastederken ise sözcük genellikle tek başına kullanılır.
Eş anlamlılar Değiştir
- (kız çocuğu): duhter, kız çocuğu
Zıt anlamlılar Değiştir
Zıt anlamlılar Değiştir
Alt kavramlar Değiştir
- (kız çocuğu): dayı kızı, el kızı, ev kızı, kapak kızı, sokak kızı
- (iskambil): karo kızı, maça kızı
Atasözleri Değiştir
dişi cinsten çocuk veya genç
Türetilmiş kavramlar Değiştir
İlgili kavramlar Değiştir
- (kız çocuğu): cimcime
Çeviriler Değiştir
dişi cinsten çocuk veya genç
|
Ünlem Değiştir
kız
- kızmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
Zıt anlamlılar Değiştir
Ünlem Değiştir
kız
- dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan seslenme sözü
Kaynakça Değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "kız" maddesi
Gagavuzca Değiştir
Köken Değiştir
- Eski Türkçe 𐰶𐰃𐰕 (ḳız) sözcüğünden
Söyleniş Değiştir
- Heceleme: kız
Ad Değiştir
kız
Kaynakça Değiştir
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki