Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir

Köken 1

değiştir
Osmanlı Türkçesi قیز‎ sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰶𐰃𐰕(q̊²iz) sözcüğünden devralındı.

kız (belirtme hâli kızı, çoğulu kızlar)

  1. (aile, eşey) dişi cinsten evlat, birinin çocuğu
    zıt anlamlısı: erkek
  2. (eşey, primatlar) dişi cinsten çocuk ya da genç
    eş anlamlıları: duhter, kız çocuğu
    zıt anlamlısı: oğlan
    Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. — Halikarnas Balıkçısı
    Yağmur yağıyor,/ Seller akıyor, Arap kızı camdan bakıyor. — Çocuk tekerlemesi
  3. (iskambil) iskambilde üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı
    Karo kızı çıktı.

Çekimleme

değiştir

Açıklamalar

değiştir
Türkçede yaş evresi daha net belirtilmek istendiğinde çocuk yaştaki kızlar genellikle "kız çocuğu", genç yaştaki kızlar ise "genç kız" şeklinde adlandırılırlar. "Kız evlatları" kastederken ise sözcük genellikle tek başına kullanılır.

Üst kavramlar

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Atasözleri

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

İlgili kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

kız

  1. dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan seslenme sözü.

Köken 2

değiştir

kız

  1. kızmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
  2. zıt anlamlısı: kızma

Kaynakça

değiştir

Gagavuzca

değiştir
Eski Türkçe 𐰶𐰃𐰕(ḳız) sözcüğünden

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: kız

kız

  1. (aile) kız evlat

Kaynakça

değiştir
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki