kız
Türkçe
düzenle

Söyleniş
düzenleKöken 1
düzenle- Osmanlı Türkçesi قیز sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰶𐰃𐰕 (q̊²iz) sözcüğünden devralındı.
Ad
düzenlekız (belirtme hâli kızı, çoğulu kızlar)
- (eşey, primatlar)
dişi cinsten çocuk ya da genç, oğlanın karşıtı; duhter, kız çocuğu
- Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. — Halikarnas Balıkçısı
- Yağmur yağıyor,/ Seller akıyor, Arap kızı camdan bakıyor. — Çocuk tekerlemesi
- (iskambil) iskambilde üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı
- Karo kızı çıktı.
Çekimleme
düzenlekız adının çekimi
Açıklamalar
düzenle- Türkçede yaş evresi daha net belirtilmek istendiğinde çocuk yaştaki kızlar genellikle "kız çocuğu", genç yaştaki kızlar ise "genç kız" şeklinde adlandırılırlar. "Kız evlatları" kastederken ise sözcük genellikle tek başına kullanılır.
Üst kavramlar
düzenleAlt kavramlar
düzenle- (kız çocuğu): dayı kızı, el kızı, ev kızı, kapak kızı, sokak kızı
- (iskambil): karo kızı, maça kızı
Atasözleri
düzenledişi cinsten çocuk veya genç
Deyimler
düzenleTüretilmiş kavramlar
düzenledişi cinsten çocuk veya genç
İlgili kavramlar
düzenle- (kız çocuğu): cimcime
Çeviriler
düzenledişi cinsten çocuk veya genç
|
Ünlem
düzenlekız
- dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan seslenme sözü.
Köken 2
düzenleEylem
düzenlekız
- kızmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi}
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "kız" maddesi