yeme

Türkçe

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): [ˈjɛ.mɛ]
• (isim): IPA^(anahtar): [jɛ.ˈmɛ]
• Heceleme: ye‧me

Ad

yeme (belirtme hâli yemeyi, çoğulu yemeler) , sahiplik şekli yeme -si

1. yemek işi

   Aliş'e de buyur ettiler, ekmek, peynir ve üzümden ibaret yemeklerini yemeye koyuldular. — Halikarnas Balıkçısı

2. (yiyecekler) yiyecek

   Bu ay yeme masrafımız çok oldu.

Çekimleme

yeme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		yeme	yemeler
belirtme		yemeyi	yemeleri
yönelme		yemeye	yemelere
bulunma		yemede	yemelerde
ayrılma		yemeden	yemelerden
tamlayan		yemenin	yemelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	yemem	yemelerim
	belirtme	yememi	yemelerimi
	yönelme	yememe	yemelerime
	bulunma	yememde	yemelerimde
	ayrılma	yememden	yemelerimden
	tamlayan	yememin	yemelerimin
2. tekil	yalın	yemen	yemelerin
	belirtme	yemeni	yemelerini
	yönelme	yemene	yemelerine
	bulunma	yemende	yemelerinde
	ayrılma	yemenden	yemelerinden
	tamlayan	yemenin	yemelerinin
3. tekil	yalın	yemesi	yemeleri
	belirtme	yemesini	yemelerini
	yönelme	yemesine	yemelerine
	bulunma	yemesinde	yemelerinde
	ayrılma	yemesinden	yemelerinden
	tamlayan	yemesinin	yemelerinin
1. çoğul	yalın	yememiz	yemelerimiz
	belirtme	yememizi	yemelerimizi
	yönelme	yememize	yemelerimize
	bulunma	yememizde	yemelerimizde
	ayrılma	yememizden	yemelerimizden
	tamlayan	yememizin	yemelerimizin
2. çoğul	yalın	yemeniz	yemeleriniz
	belirtme	yemenizi	yemelerinizi
	yönelme	yemenize	yemelerinize
	bulunma	yemenizde	yemelerinizde
	ayrılma	yemenizden	yemelerinizden
	tamlayan	yemenizin	yemelerinizin
3. çoğul	yalın	yemesi yemeleri
	belirtme	yemesini yemelerini
	yönelme	yemesine yemelerine
	bulunma	yemesinde yemelerinde
	ayrılma	yemesinden yemelerinden
	tamlayan	yemesinin yemelerinin

Zıt anlamlılar

• yememe

Atasözleri

• Asil ile taş taşı, bedasıl ile yeme aşı

Deyimler

• yeme de yanında yat

Kelime birliktelikleri

• yeme içme

Türetilmiş kavramlar

• yemek, yemeyken, yemeyle, yemeyse

Çeviriler

yeme

• Almanca: Essen (de) n
• Fince: syöminen (fi), syötävä (fi)
• İngilizce: eating (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yeme" maddesi

Eylem

yeme

1. yemek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• ye