Türkçe

değiştir
Osmanlı Türkçesi ذكاء‎, Arapça ذَكَاء(ẕekāʾ)

Söyleniş

değiştir

zekâ (belirtme hâli zekâyı, çoğulu zekâlar), sahiplik şekli zekâ -sı

  1. (psikoloji) İnsanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri idrak, yargılama ve sonuç çıkarma kabiliyetlerinin tamamı
    Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı. — R. N. Güntekin
    Herkesin gönlünü almayı bilecek zekâya sahipti. — A. Kutlu

Çekimleme

değiştir

Eş anlamlılar

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir