Ayrıca bakınız: Çin, cin, cín, cɨn, çın, çıñ, čin, čiŋ

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir

çin (belirtme hâli çini, çoğulu çinler)

  1. (halk ağzı) omuz

Çağatayca

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: çin
  1. cin, sahih ve rast

Eski Türkçe

değiştir
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. leğen ve benzeri şeylerin çıkardığı ses

Belirteç

değiştir
  1. büsbütün
  1. iyice

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkmence

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: çin

çin

  1. rütbe

Kaynakça

değiştir
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.