Ayrıca bakınız: çın, cin

TürkçeDeğiştir

Değiştir

çin (belirtme hâli çini, çoğulu çinler)

[1] (halk ağzı) omuz

ÇağataycaDeğiştir

Değiştir

[1] cin, sahih ve rast

Eski TürkçeDeğiştir

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Değiştir

[1] leğen ve benzeri şeylerin çıkardığı ses

Ön adDeğiştir

[1] iyice

BelirteçDeğiştir

[1] büsbütün

KaynakçaDeğiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

TürkmenceDeğiştir

Değiştir

çin

[1] rütbe

KaynakçaDeğiştir

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.