- س ف ر (s-f-r). Akadça 𒆥 (“yollamak”) .
سَفَر (sefar) e (çoğul أَسْفَار (ʾesfār))
- (askeriye) sefer
- (seyahat) sefer, seyahat, yolculuk
سَفَّرَ (seffara) II, geniş zaman يُسَفِّرُ (yüseffiru)
- gemiye/uçağa bindirmek, seyahata çıkarmak
mastar الْمَصْدَر
|
tesfīr
|
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل
|
müseffir
|
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول
|
müseffar
|
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
seffartü
|
seffarte
|
سَفَّرَ seffara
|
seffartümā
|
seffarā
|
seffarnā
|
seffartüm
|
seffarū
|
dişil
|
seffarti
|
seffarat
|
seffaratā
|
seffartünne
|
seffarne
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
ʾüseffiru
|
tüseffiru
|
yüseffiru
|
tüseffirāni
|
yüseffirāni
|
nüseffiru
|
tüseffirūne
|
yüseffirūne
|
dişil
|
tüseffirīne
|
tüseffiru
|
tüseffirāni
|
tüseffirne
|
yüseffirne
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
ʾüseffira
|
tüseffira
|
yüseffira
|
tüseffirā
|
yüseffirā
|
nüseffira
|
tüseffirū
|
yüseffirū
|
dişil
|
tüseffirī
|
tüseffira
|
tüseffirā
|
tüseffirne
|
yüseffirne
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
ʾüseffir
|
tüseffir
|
yüseffir
|
tüseffirā
|
yüseffirā
|
nüseffir
|
tüseffirū
|
yüseffirū
|
dişil
|
tüseffirī
|
tüseffir
|
tüseffirā
|
tüseffirne
|
yüseffirne
|
emir الْأَمْر
|
eril
|
|
سَفِّرْ seffir
|
|
seffirā
|
|
|
seffirū
|
|
dişil
|
seffirī
|
seffirne
|
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُwخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
süffirtü
|
süffirte
|
سُفِّرَ süffira
|
süffirtümā
|
süffirā
|
süffirnā
|
süffirtüm
|
süffirū
|
dişil
|
süffirti
|
süffirat
|
süffiratā
|
süffirtünne
|
süffirne
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
ʾüseffaru
|
tüseffaru
|
yüseffaru
|
tüseffarāni
|
yüseffarāni
|
nüseffaru
|
tüseffarūne
|
yüseffarūne
|
dişil
|
tüseffarīne
|
tüseffaru
|
tüseffarāni
|
tüseffarne
|
yüseffarne
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
ʾüseffara
|
tüseffara
|
yüseffara
|
tüseffarā
|
yüseffarā
|
nüseffara
|
tüseffarū
|
yüseffarū
|
dişil
|
tüseffarī
|
tüseffara
|
tüseffarā
|
tüseffarne
|
yüseffarne
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
ʾüseffar
|
tüseffar
|
yüseffar
|
tüseffarā
|
yüseffarā
|
nüseffar
|
tüseffarū
|
yüseffarū
|
dişil
|
tüseffarī
|
tüseffar
|
tüseffarā
|
tüseffarne
|
yüseffarne
|
سَفَرَ (sefara) I, geniş zaman يَسْفِرُ (yesfiru) (eskimiş)
- çıkarmak, her yöne götürmek, soymak, süpürmek
göster ▼سَفَرَ
çekimi (biçim-I sahih, mastar
سَفْر)
mastar الْمَصْدَر
|
سَفْر sefr
|
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل
|
sāfir
|
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول
|
mesfūr
|
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
sefartü
|
sefarte
|
سَفَرَ sefara
|
sefartümā
|
sefarā
|
sefarnā
|
sefartüm
|
sefarū
|
dişil
|
sefarti
|
sefarat
|
sefaratā
|
sefartünne
|
sefarne
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
ʾesfiru
|
tesfiru
|
yesfiru
|
tesfirāni
|
yesfirāni
|
nesfiru
|
tesfirūne
|
yesfirūne
|
dişil
|
tesfirīne
|
tesfiru
|
tesfirāni
|
tesfirne
|
yesfirne
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
ʾesfira
|
tesfira
|
yesfira
|
tesfirā
|
yesfirā
|
nesfira
|
tesfirū
|
yesfirū
|
dişil
|
tesfirī
|
tesfira
|
tesfirā
|
tesfirne
|
yesfirne
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
ʾesfir
|
tesfir
|
yesfir
|
tesfirā
|
yesfirā
|
nesfir
|
tesfirū
|
yesfirū
|
dişil
|
tesfirī
|
tesfir
|
tesfirā
|
tesfirne
|
yesfirne
|
emir الْأَمْر
|
eril
|
|
isfir
|
|
isfirā
|
|
|
isfirū
|
|
dişil
|
isfirī
|
isfirne
|
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُwخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
süfirtü
|
süfirte
|
سُفِرَ süfira
|
süfirtümā
|
süfirā
|
süfirnā
|
süfirtüm
|
süfirū
|
dişil
|
süfirti
|
süfirat
|
süfiratā
|
süfirtünne
|
süfirne
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
ʾüsfaru
|
tüsfaru
|
yüsfaru
|
tüsfarāni
|
yüsfarāni
|
nüsfaru
|
tüsfarūne
|
yüsfarūne
|
dişil
|
tüsfarīne
|
tüsfaru
|
tüsfarāni
|
tüsfarne
|
yüsfarne
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
ʾüsfara
|
tüsfara
|
yüsfara
|
tüsfarā
|
yüsfarā
|
nüsfara
|
tüsfarū
|
yüsfarū
|
dişil
|
tüsfarī
|
tüsfara
|
tüsfarā
|
tüsfarne
|
yüsfarne
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
ʾüsfar
|
tüsfar
|
yüsfar
|
tüsfarā
|
yüsfarā
|
nüsfar
|
tüsfarū
|
yüsfarū
|
dişil
|
tüsfarī
|
tüsfar
|
tüsfarā
|
tüsfarne
|
yüsfarne
|
سَفَرَ (sefara) I, geniş zaman يَسْفِرُ (yesfiru)
- (geçişsiz) örtüsünü kaldırmak
göster ▼سَفَرَ
çekimi (biçim-I sahih, mastar
سُفُور)
mastar الْمَصْدَر
|
süfūr
|
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل
|
sāfir
|
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول
|
mesfūr
|
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
sefartü
|
sefarte
|
سَفَرَ sefara
|
sefartümā
|
sefarā
|
sefarnā
|
sefartüm
|
sefarū
|
dişil
|
sefarti
|
sefarat
|
sefaratā
|
sefartünne
|
sefarne
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
ʾesfiru
|
tesfiru
|
yesfiru
|
tesfirāni
|
yesfirāni
|
nesfiru
|
tesfirūne
|
yesfirūne
|
dişil
|
tesfirīne
|
tesfiru
|
tesfirāni
|
tesfirne
|
yesfirne
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
ʾesfira
|
tesfira
|
yesfira
|
tesfirā
|
yesfirā
|
nesfira
|
tesfirū
|
yesfirū
|
dişil
|
tesfirī
|
tesfira
|
tesfirā
|
tesfirne
|
yesfirne
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
ʾesfir
|
tesfir
|
yesfir
|
tesfirā
|
yesfirā
|
nesfir
|
tesfirū
|
yesfirū
|
dişil
|
tesfirī
|
tesfir
|
tesfirā
|
tesfirne
|
yesfirne
|
emir الْأَمْر
|
eril
|
|
isfir
|
|
isfirā
|
|
|
isfirū
|
|
dişil
|
isfirī
|
isfirne
|
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
|
|
tekil الْمُفْرَد
|
|
ikil الْمُثَنَّى
|
|
çoğul الْجَمْع
|
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
1. kişi الْمُتَكَلِّم
|
2. kişi الْمُخَاطَب
|
3. kişi الْغَائِب
|
geçmiş zaman الْمَاضِي
|
eril
|
—
|
—
|
سُفِرَ süfira
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
dişil
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
geniş zaman الْمُضَارِع
|
eril
|
—
|
—
|
yüsfaru
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
dişil
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
|
eril
|
—
|
—
|
yüsfara
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
dişil
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
|
eril
|
—
|
—
|
yüsfar
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
dişil
|
—
|
—
|
—
|
—
|
—
|
سَفْر (sefr) e
- سَفَرَ (sefara) fiilinin mastarı
tekil
|
basit tekil munsarıf
|
belirsiz
|
belirli
|
kurgu
|
ölçüsüz
|
سَفْر sefr
|
السَّفْر es-sefr
|
سَفْر sefr
|
yalın
|
سَفْرٌ sefrun
|
السَّفْرُ es-sefru
|
سَفْرُ sefru
|
belirtme
|
سَفْرًا sefran
|
السَّفْرَ es-sefra
|
سَفْرَ sefra
|
tamlayan
|
سَفْرٍ sefrin
|
السَّفْرِ es-sefri
|
سَفْرِ sefri
|
- س ف ر (s-f-r) kökünden gelen kelime mânâlarına benzememekle beraber dinî bir kavram olup Aramice סִפְרָא (“kitap, yazı”) sözcüğünden nakledildi / ܣܷܦܪܴܐ (“kitap, yazı”); İbranice סֵפֶר (“kitap, yazı”) ile kıyaslayınız.
سِفْر (sifr) e (çoğul أَسْفَار (ʾesfār))
- yazılı kitap
alıntılar ▼
- M.S. 609–632, Kur'an, 62:5
مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا. بِئۡسَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِینَ كَذَّبُوا۟ بِـَٔایَـٰتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ لَا یَهۡدِی ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِینَ. – Kendilerine Tevrat yükletilip de sonra onu taşımayanların hâli, kitaplar taşıyan eşeğin hâli gibidir. Allah'ın âyetlerini yalanlayanların hâli ne kötüdür. Allah, zalim toplumu doğru yola iletmez.
- eş anlamlısı: كِتَاب (kitāb)
- (Hristiyanlık, Musevîlik) Kutsal Kitap'tan bir kitap
- سِفْرُ ٱلْمُلُوكِ ٱلْأَوَّلُ — İlk Krallar Kitabı — Krallar Kitabı
- Jeffery, Arthur (1938). The Foreign Vocabulary of the Qurʾān.
سفر (alfabe çevirisi gerekiyor)
- sıfır
سفر (alfabe çevirisi gerekiyor)
- sıfır