Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi معتزله‎, Arapça اَلْمُعْتَزِلَة(el-muʿtezile).

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /ˈmuː.ˤte.zi.ˈle/
  • Heceleme: Mu'‧te‧zi‧le

Özel ad

düzenle

Mu'tezile (belirtme hâli Mu'tezileyi) , sahiplik şekli Mu'tezile -si

  1. (İslâm) Allâh'ın zâtı ile sıfatlarının bir oluşu, rûyetullahın mümkün olmayışı, kulun amelinin haliki oluşu, imanın kalp ile tasdik, dil ile ikrar ve amelden meydana gelmesi, aklın nakle üstünlüğü, Kur'ân'ın mahlukiyeti ve büyük günah işleyenin iman ve küfür arasında bir yerde bulunduklarına inanan mezhep.
    Zemahşerî'nin fıkhî olarak Ehl-i Sünnet'in Hanefî mezhebinden olmasına rağmen itîkâd bakımından Mu'tezile mezhebinden olup ölürken Ehl-i Sünnet'e dönerek tövbe ettiği söylenmektedir.

Çekimleme

düzenle

Zıt anlamlılar

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Ek okumalar

düzenle