işgal

Türkçe

[iş·ga:l]

Köken

Arapça

Ad

işgal (belirtme hâli işgali, çoğulu işgaller)

1. bir yeri ele geçirme

   Çuhahane, bir kumaş fabrikasıydı, İstanbul'un işgali sırasında İngilizler yaktılar. - Burhan Felek

2. bir yeri geçici bir süre için ele geçirme

   Bir gün okulda işgal eylemi olmuş, bütün öğrencileri toparlamışlar. - Ahmet Ümit

3. bir kişiyi işten alıkoyma, engelleme, oyalama

   Talebeyi dersten başka şeylerle işgal töhmeti ile tevbihe maruz kaldı, istifaya mecbur oldu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

4. (mecaz) uğraştırma

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: işğal (az)
• Fince: miehitys (fi)
• Rusça: оккупация (ru) d (okkupatsiya)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "işgal" maddesi