koyun
![]() |
Ayrıca bakınız: köyün |
TürkçeDüzenle
SöylenişDüzenle
Köken 3Düzenle
- Osmanlı Türkçesi قویون (koyun) sözcüğünden, o da Eski Türkçe 𐰸𐰆𐰪 (q̊¹uń) sözcüğünden devralındı.
AdDüzenle
koyun (belirtme hâli koyunu, çoğulu koyunlar) -nu
koyun hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- (boynuzlugiller, evcil hayvanlar) geviş getirenlerden, eti, sütü, yapağısı ve derisi için yetiştirilen evcil hayvan
- (mecaz) verilen buyruklara uyan, kendi kişiliğini gösteremeyen kişi
ÇekimlemeDüzenle
koyun adının çekimi
Bilimsel adıDüzenle
Üst kavramlarDüzenle
DeyimlerDüzenle
Türetilmiş kavramlarDüzenle
ÇevirilerDüzenle
evcil hayvan
|
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumuna göre "koyun" maddesi
AtasözleriDüzenle
- Ak koyun ak bacağından, kara koyun kara bacağından asılır
- Ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
- Buğday ile koyun, geri yanı oyun
- Erkek koyun kasap dükkanına yakışır
- Her koyun kendi bacağından asılır
- Koyun can derdinde, kasap et derdinde
- Kurtla koyun, kılıçla oyun olmaz
- Koyunun olmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler
- Yabancı koyun kenarda yatar
- Ziyan olan koyunun kuyruğu yağlı olur
AdDüzenle
koyun
- koy (ad) sözcüğünün çekimi:
- tamlayan tekil
- ikinci tekil şahıs iyelik tekil
AdDüzenle
koyun
- koyu (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
AdDüzenle
koyun (belirtme hâli koynu, çoğulu koyunlar)
- kollar arası, kucak
- Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. — Y. K. Karaosmanoğlu
- (giyim) göğüsle giysi arası
- Kesesini koynunda taşır.
- (mecaz) koruyucu, şefkatli çevre
- Hepimiz bu yurdun koynunda yetiştik.
ÇekimlemeDüzenle
koyun adının çekimi
Eş anlamlılarDüzenle
Köken 5Düzenle
EylemDüzenle
koyun
- koymak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi
EylemDüzenle
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
- Eski Türkçe 𐰸𐰆𐰪 (q̊¹uń) sözcüğünden
AdDüzenle
koyun
- (boynuzlugiller) koyun