Ayrıca bakınız: Melek

Türkçe değiştir

Söyleniş değiştir

Heceleme: me‧lek

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi ملک(melek) sözcüğünden devralındı

değiştir

melek (belirtme hâli meleği, çoğulu melekler)

  1. (din) Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevî varlık, ferişte, yumuşçu
  2. (mecaz) terbiyeli, uysal kişi
    Yanlarındaki kızlar ise sahici birer melekti." - S. F. Abasıyanık

Deyimler değiştir

Üst kavramlar değiştir

Alt kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Gagavuzca değiştir

Köken değiştir

Arapça مَلَكٌ(melekün) sözcüğünden

değiştir

melek

  1. (din) melek

Kaynakça değiştir

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarca değiştir

Köken değiştir

Arapça مَلَكٌ(melekün) sözcüğünden

değiştir

melek

  1. (din) melek

Kürtçe değiştir

değiştir

melek

  1. (din) melek, ferişte, yumuşçu

Türkmence değiştir

Köken değiştir

Arapça مَلَكٌ(melekün) sözcüğünden

değiştir

melek

  1. (din) melek

Kaynakça değiştir

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.