melek
Ayrıca bakınız: Melek |
Türkçe değiştir
Söyleniş değiştir
Heceleme: me‧lek
Köken değiştir
Osmanlı Türkçesi ملک (melek) sözcüğünden devralındı
Ad değiştir
melek (belirtme hâli meleği, çoğulu melekler)
- (din) Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevî varlık, ferişte, yumuşçu
- (mecaz) terbiyeli, uysal kişi
- Yanlarındaki kızlar ise sahici birer melekti." - S. F. Abasıyanık
Deyimler değiştir
Üst kavramlar değiştir
Alt kavramlar değiştir
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
din
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "melek" maddesi
Gagavuzca değiştir
Köken değiştir
Arapça مَلَكٌ (melekün) sözcüğünden
Ad değiştir
melek
- (din) melek
Kaynakça değiştir
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kırım Tatarca değiştir
Köken değiştir
Arapça مَلَكٌ (melekün) sözcüğünden
Ad değiştir
melek
- (din) melek
Kürtçe değiştir
Ad değiştir
melek
Türkmence değiştir
Köken değiştir
Arapça مَلَكٌ (melekün) sözcüğünden
Ad değiştir
melek
- (din) melek
Kaynakça değiştir
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.