sürgün

Türkçe

Ad

sürgün (belirtme hâli sürgünü, çoğulu sürgünler)

1. ceza olarak belli bir yerin dışında veya belli bir yerde oturtulan kişi

   Sürgünü yalnız memleket hasreti yıkmaz, yıkması için bu hasrete utandırıcı bir gönül yarası karışmalıdır. - R. H. Karay

2. sürülme işi, nefiy

   Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu. - R. N. Güntekin

3. bir kişinin sürüldüğü yer

   Sürgünlerde çile dolduruyordu en güzel yaşında. - Y. Z. Ortaç

4. (bitki anatomisi) filiz
5. (fizyoloji) ishal

Deyimler

ağaç sürgünü, sürgün avı, sürgüne göndermek, sürgün gitmek, sürgün olmak

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: sürgün (az)
• Fince: oras (fi), verso (fi)
• İngilizce: banishment (en), exile (en)
• Özbekçe: ichburugʻ (uz), novda (uz), surgun (uz)
• Rusça: изгнанник (ru) (izgnannik)
• Tatarca: sörgen (tt)
• Türkmence: sürğün (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sürgün" maddesi

Azerice

Ad

sürgün

1. sürgün