ceza
Türkçe
düzenleKöken
düzenle- Osmanlı Türkçesi جزا, Arapça جَزَاء (cezāʾ).
Söyleniş
düzenleAd
düzenleceza (belirtme hâli cezayı, çoğulu cezalar), sahiplik şekli ceza -sı
- uygunsuz davranışlarda bulunanlara uygulanan acı, sıkıntı, üzüntü verici işlem veya müeyyide
- O, olası ihanetim için cezalardan ceza beğenirken, ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyordum. — E. Şafak
- (hukuk) suç işleyen bir kişinin mallarına, şerefine, hürriyetine, hayatına karşı kanunların öngördüğü müeyyide
- Cezasını tamamlayana kadar tek kişilik bir koğuşta kalmış. — A. Ümit
Çekimleme
düzenleceza adının çekimi
Atasözleri
düzenleDeyimler
düzenleTüretilmiş kavramlar
düzenleÇeviriler
düzenlehukuk
|
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "ceza" maddesi