Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir

Köken 1

değiştir
bey + -in

beyin

  1. bey (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. tamlayan tekil
    2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Köken 2

değiştir
  •  
    (anatomi): Bir insanın beyni
Eski Türkçe meng(meng, beyin).

beyin (belirtme hâli beyni, çoğulu beyinler)

  1. (anatomi) Kafatasının üst bölümünde beyin zarları ile örtülü, iki yarım küre şeklinde sinir kütlesinden oluşan, duyum ve şuur merkezlerinin bulunduğu organ
    eş anlamlıları: dimağ, ensefal
    Beyin (Latincede cerebrum, Antik Yunancada ἐγκέφαλος (enkephalos, “baştaki”), o da ἐν (en, “içinde”) + κεφαλή (kephalē, “baş”) sinir sisteminin merkezi olarak hizmet eden bir organdır.“[1]
  2. (felsefe) muhakeme, usa vurma
  3. (mecaz) akıl, anlayış
    Beyni olsaydı bankere bütün parasını kaptırmazdı.
  4. (mecaz) bilgisi, eğitimi, düşüncesi yüksek seviyede olan kimse
    O doktor, sadece araştırmaların başında değil, o projelerin beynidir.
    Türkiye'nin yetiştirdiği en değerli beyinlerden biridir. — H. Taner
  5. (mecaz) bir şeyi yönetmede önemli görevi olan kimse

Çekimleme

değiştir

Üst kavramlar

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Kelime birliktelikleri

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. Beyin (Türkçe) (HTML) (2015-02-28). Asıl adresinden 2015-02-28 tarihinde arşivlenmiştir. 2015-06-03 tarihinde erişilmiştir.

Ek okumalar

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: be‧yin

beyin

  1. (anatomi) beyin

Ek okumalar

değiştir
  • Azerice Vikipedi'de beyin

Anagramlar

değiştir