dem

Ayrıca bakınız: Dem, dêm, đêm

Türkçe

Köken

Arapça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ˈdɛm]
• Heceleme: dem

Ad

dem (belirtme hâli demi, çoğulu demler)

1. nefes, soluk
2. içki
3. an, zaman

Çekimleme

dem adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		dem	demler
belirtme		demi	demleri
yönelme		deme	demlere
bulunma		demde	demlerde
ayrılma		demden	demlerden
tamlayan		demin	demlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	demim	demlerim
	belirtme	demimi	demlerimi
	yönelme	demime	demlerime
	bulunma	demimde	demlerimde
	ayrılma	demimden	demlerimden
	tamlayan	demimin	demlerimin
2. tekil	yalın	demin	demlerin
	belirtme	demini	demlerini
	yönelme	demine	demlerine
	bulunma	deminde	demlerinde
	ayrılma	deminden	demlerinden
	tamlayan	deminin	demlerinin
3. tekil	yalın	demi	demleri
	belirtme	demiyi	demlerini
	yönelme	demiye	demlerine
	bulunma	demide	demlerinde
	ayrılma	demiden	demlerinden
	tamlayan	deminin	demlerinin
1. çoğul	yalın	demimiz	demlerimiz
	belirtme	demimizi	demlerimizi
	yönelme	demimize	demlerimize
	bulunma	demimizde	demlerimizde
	ayrılma	demimizden	demlerimizden
	tamlayan	demimizin	demlerimizin
2. çoğul	yalın	deminiz	demleriniz
	belirtme	deminizi	demlerinizi
	yönelme	deminize	demlerinize
	bulunma	deminizde	demlerinizde
	ayrılma	deminizden	demlerinizden
	tamlayan	deminizin	demlerinizin
3. çoğul	yalın	demi demleri
	belirtme	demiyi demlerini
	yönelme	demiye demlerine
	bulunma	demide demlerinde
	ayrılma	demiden demlerinden
	tamlayan	deminin demlerinin

Deyimler

• (alkollü içkiler): dem çekmek

---

Almanca

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [dɛːm]

• dem

  (dosya)

• dem

  (dosya)

• Heceleme: dem

Tanımlık

dem (dem)

1. Almancadaki "der" erkek belirli tanımlığın ya da "das" cinsiyetsiz belirli tarifin yönelme durumu.

   Ich gab dem Mädchen einen Apfel]]. — Kıza bir elma verdim.

Benzer sözcükler

• das; den; der; des; die.

---

Arnavutça

Ad

dem (dem)

1. (memeliler) boğa

İsveççe

Adıl

dem

1. (kişi adılı): onlar, onlara, onları

Ayrıca bakınız

İsveççe kişi adılları
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
				eril	dişil	nötr
yalın	tekil	jag	du	han	hon	det
	çoğul	vi	ni	de
belirtme/ yönelme	tekil	mig, mej	dig, dej	honom	henne	den, det
	çoğul	oss	er, eder	dem, dom

---

Kürtçe

Ad

dem (dem)

1. (zaman) zaman

---

Türkmence

Ad

dem (dem)

1. nefes, soluk
2. (zaman) an

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.