erkek
![]() |
Ayrıca bakınız: Erkek |
Türkçe
düzenle
Köken
düzenle- Osmanlı Türkçesi آرزوق, Eski Türkçe erk (erk, “erkek”).
Söyleniş
düzenleAd
düzenleerkek (belirtme hâli erkeği, çoğulu erkekler)
- (aile) koca
- Kadın erkeğini uğurladı.
- (biyoloji) sperma oluşturan organizma
- (biyoloji, eşey)
insan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı
- Erkek arıların takatleri kesilmeye başlar, bir bir dökülür, ölür giderler. — T. Buğra
- (primatlar) yetişkin adam
- Erkekler tekaüt olunca çocuğa dönüyorlar. — R. N. Güntekin
Çekimleme
düzenleerkek adının çekimi
Eş anlamlılar
düzenle- (primatlar): bay
Zıt anlamlılar
düzenle- (primatlar): kadın
Üst kavramlar
düzenle- (primatlar): insan
Alt kavramlar
düzenleAtasözleri
düzenleprimatlar
Türetilmiş kavramlar
düzenleÇeviriler
düzenlebay
|
dişiyi dölleyecek cins
Ek okumalar
düzenle- Vikipedi'de erkek
Ön ad
düzenleerkek (karşılaştırma daha erkek, üstünlük en erkek)
- dişiyi dölleyecek özellik
- girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan cisimlerden çıkıntılı olanı
- (mecaz) mert, sözüne güvenilir
- kolay bükülmez, sert
- Erkek demir
- Erkek bakır
Zıt anlamlılar
düzenle- (döllenebilir olan; girintili çıkıntılı cisim): dişi
Alt kavramlar
düzenle- (girintili çıkıntılı cisim): erkek fiş
Deyimler
düzenleÇeviriler
düzenledişiyi dölleyecek özellik
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "erkek" maddesi