Ayrıca bakınız: Erkek

Türkçe

düzenle
(primatlar): Erkek

Osmanlı Türkçesi آرزوق, Eski Türkçe erk (erk, erkek).

Söyleniş

düzenle

erkek (belirtme hâli erkeği, çoğulu erkekler)

  1. (biyoloji, eşey) insan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı
    • Erkek arıların takatleri kesilmeye başlar, bir bir dökülür, ölür giderler. T. Buğra
  2. (primatlar) yetişkin adam
  3. (aile) koca
    • Kadın erkeğini uğurladı.
  4. (biyoloji) sperma oluşturan organizma

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle
  • (primatlar): bay

Zıt anlamlılar

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Atasözleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Ek okumalar

düzenle

erkek (karşılaştırma daha erkek, üstünlük en erkek)

  1. dişiyi dölleyecek özellik
  2. girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan cisimlerden çıkıntılı olanı
  3. (mecaz) mert, sözüne güvenilir
  4. kolay bükülmez, sert
  5. Erkek demir
    • Erkek bakır

Zıt anlamlılar

düzenle
  • (döllenebilir olan; girintili çıkıntılı cisim): dişi

Alt kavramlar

düzenle

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Gagavuzca

düzenle

Eski Türkçe erk (erk)

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: er‧kek

erkek

  1. (biyoloji) erkek