onu

Ayrıca bakınız: ONU, önü

Türkçe

Köken

o + -nu

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [o.ˈnʊ]
• Heceleme: o‧nu

Adıl

onu

1. o adılının belirtme hâli

Ayrıca bakınız

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara