Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe

değiştir
Osmanlı Türkçesi پنار‎.

Söyleniş

değiştir

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. — R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. — Halk türküsü

Çekimleme

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir

Gagavuzca

değiştir
Farsça

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: pı‧nar

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça

değiştir
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki