Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi پنار‎.

Söyleniş değiştir

değiştir

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. — R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. — Halk türküsü

Çekimleme değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir

Gagavuzca değiştir

Köken değiştir

Farsça

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: pı‧nar

değiştir

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça değiştir

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki