Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. Halk türküsü

Çekimleme

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle

Gagavuzca

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: pı‧nar

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki