Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): teɾˈtip, teɾtipˈleɾ

Heceleme

düzenle
Heceleme: ter‧tip

tertip (belirtme hâli tertibi, çoğulu tertipler)

  1. uygun bir sıraya, düzene koyma, sıralama
  2. düzenleniş, sıralanış biçimi, kombinasyon
    Mutfağın yeni tertibi güzel olmuş.
  3. düzenleme
    Bu zat, propagandayı tertip ve idareye memur imiş. - Atatürk
  4. (tıp) doktorun hastaya verdiği ilaç düzeni
  5. dizgi
  6. hile, düzen, komplo
  7. (askeriye) askere alınma dönemi

Çekimleme

düzenle

Deyimler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Gagavuzca

düzenle
Arapça ترتيب (terti:b(un))

tertip

  1. tertip

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki