Türkçe değiştir

Köken değiştir

Eski Türkçe aba (Belki aba gibi örtünmek)

Eylem değiştir

abanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi abanır)

  1. eğilerek bir şeyin, bir kişinin üzerine kapanmak
    Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek
  2. yere veya kişiye yaslanmak, dayanmak
    Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay
  3. (argo) bir|ine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
  4. bir şeyin veya bir kişinin üzerine çöküp çullanmak
    İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim
  5. (spor) boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
  6. (spor) futbolda topa olanca gücüyle vurmak
  7. (argo) üstelemek, ısrarlı davranmak

Çekimleme değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Türkmence değiştir

Eylem değiştir

abanmak

  1. abanmak, üzerine eğilmek