Türkçe

değiştir

Eski Türkçe aba (Belki aba gibi örtünmek)

abanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi abanır)

  1. eğilerek bir şeyin, bir kişinin üzerine kapanmak
    Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek
  2. yere veya kişiye yaslanmak, dayanmak
    Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay
  3. (argo) bir|ine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
  4. bir şeyin veya bir kişinin üzerine çöküp çullanmak
    İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim
  5. (spor) boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
  6. (spor) futbolda topa olanca gücüyle vurmak
  7. (argo) üstelemek, ısrarlı davranmak

Çekimleme

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Dış Bağlantılar

değiştir

Türkmence

değiştir

abanmak

  1. abanmak, üzerine eğilmek