abanmak
Türkçe değiştir
Köken değiştir
Eski Türkçe aba (Belki aba gibi örtünmek)
Eylem değiştir
abanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi abanır)
- eğilerek bir şeyin, bir kişinin üzerine kapanmak
- Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek
- yere veya kişiye yaslanmak, dayanmak
- Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay
- (argo) bir|ine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
- bir şeyin veya bir kişinin üzerine çöküp çullanmak
- İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim
- (spor) boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
- (spor) futbolda topa olanca gücüyle vurmak
- (argo) üstelemek, ısrarlı davranmak
Çekimleme değiştir
abanmak eyleminin çekimi
Çeviriler değiştir
çeviriler
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "abanmak" maddesi
Türkmence değiştir
Eylem değiştir
abanmak
- abanmak, üzerine eğilmek