iz
Ayrıca bakınız: íz |
Türkçe değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: iz
Ad değiştir
iz (belirtme hâli izi, çoğulu izler)
- bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı alamet, belirti, emare, nişan
- Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - S. F. Abasıyanık
- bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti
- Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Y. K. Karaosmanoğlu
- bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ip ucu, emare
- Cinayet izleri.
- bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser
- O çağ uygarlığından iz kalmadı.
- (geometri) bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit
Çekimleme değiştir
iz adının çekimi
Çeviriler değiştir
bir yerde bırakılan işaret
Sözcük birliktelikleri değiştir
Türetilmiş kavramlar değiştir
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "iz" maddesi
Azerbaycan Türkçesi değiştir
Ad değiştir
iz
- iz
Mayaca değiştir
Ad değiştir
iz
Kaynakça değiştir
- Tahsin Mayatepek Raporları
Gagavuz Türkçesi değiştir
Ad değiştir
iz
- iz