Türkçe değiştir

Söyleniş değiştir

IPA(anahtar): /it.ˈmek/
Heceleme: it‧mek

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi ایتمک(itme + -k)

Eylem değiştir

itmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi iter) -er

  1. bir şeyi güç uygulayarak ilerletmek
    Erzak yüklü arabayı arkadan iten iki uşak, sırtı tırmandılar. - H. E. Adıvar
  2. bulunduğu yerden aşağı düşürmek
    Havuza itmek. Suya itmek.
  3. kapı, pencere v.s.'yi güç uygulayarak açmak veya kapamak
    Yavaşça kapıyı itti, elinde yoğurt bakracıyla girdi. - H. E. Adıvar
  4. sevk etmek, sürüklemek
    Bu oğlanı amcama itmek doğru değil, bir ara gönlünü almalı. - A. Ümit}}
  5. (fizik) bir cisim, belli bir yakınlıktaki başka bir cismi kendisinden uzaklaşmaya zorlamak
    Aynı cins elektrikli iki cisim birbirini iter.

Çekimleme değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Çağatayca değiştir

Eylem değiştir

  1. dertmek, kaib/zai olmak, nefkud etmek

Türkmence değiştir

Eylem değiştir

itmek

  1. iteklemek, itmek

Kaynakça değiştir

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.