Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir
IPA(anahtar): /it.ˈmek/
Heceleme: it‧mek
Osmanlı Türkçesi ایتمک(itme + -k)

itmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi iter)

  1. bir şeyi güç uygulayarak ilerletmek
    Erzak yüklü arabayı arkadan iten iki uşak, sırtı tırmandılar. - H. E. Adıvar
  2. bulunduğu yerden aşağı düşürmek
    Havuza itmek. Suya itmek.
  3. kapı, pencere v.s.'yi güç uygulayarak açmak veya kapamak
    Yavaşça kapıyı itti, elinde yoğurt bakracıyla girdi. - H. E. Adıvar
  4. sevk etmek, sürüklemek
    Bu oğlanı amcama itmek doğru değil, bir ara gönlünü almalı. - A. Ümit}}
  5. (fizik) bir cisim, belli bir yakınlıktaki başka bir cismi kendisinden uzaklaşmaya zorlamak
    Aynı cins elektrikli iki cisim birbirini iter.

Çekimleme

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Çağatayca

değiştir
  1. dertmek, kaib/zai olmak, nefkud etmek

Türkmence

değiştir

itmek

  1. iteklemek, itmek

Kaynakça

değiştir
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.