kapamak

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /kapaˈmac/

Heceleme

Heceleme: ka‧pa‧mak

Eylem

kapamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kapar)

1. bir açıklığı örtmek için, bir şeyi, açık yerin üzerine getirmek

   Hasan, yıldırımla vurulmuş gibi hemen kapıyı kapadı, kaçtı. - H. E. Adıvar

2. hava bulutlarla kaplanmak, sıkıntılı bir hâl almak
3. bir şeyin görünmesine engel olmak

   Bu yapı manzarayı kapadı.

4. geçişi engellemek

   Kar yolu kapamıştı.

5. tıkamak, içini doldurmak

   Çukuru kapamak.

6. su, elektrik gelişini kesmek

   Elektriği kapadı.

7. çalışamaz, görev ve iş yapamaz duruma getirmek

   Fabrikayı kapamışlar. Gazeteyi kapadılar.

8. üzerinde durmamak, bir şey üzerinde konuşmayı bırakmak

   O konuyu kapayalım.

9. bir yere sokup dışarı çıkmasına engel olmak, hapsetmek

   Zengin kadını tımarhaneye koymadılar, buraya, çiftliğe getirip kapadılar. - H. R. Gürpınar

10. ortalıktan alıp saklamak

    Vurguncular kumaşları kapamışlar.

11. karşılamak, denk gelmek

    Bu ikramiye borçlarımı kapar.

Deyimler

ağzına kaygan kapamak, gedik kapamak, kapıları kapamak

Türetilmiş kavramlar

• kapanmak, kapatmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: schließen (de), sperren (de)
• Arnavutça: bağlamaq (sq)
• Azerice: qapamaq (az)
• Fince: sulkea (fi)
• Fransızca: fermer (fr)
• İngilizce: close (en)
• İsveççe: stänga (sv)
• Lehçe: zamykać (pl)
• Norveççe: lukke (no), stenge (no)
• Rusça: закрывать (ru) (zakrıvatʹ), запирать (ru) (zapiratʹ), выключать (ru) (vıklyuçatʹ), отключать (ru) (otklyuçatʹ)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kapamak" maddesi

Çağatayca

Eylem

1. ablukaya almak, çevirmek, muhasara etmek, örtmek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.