Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi قبادای(kaba + dayı).

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): [kɑ.ˈbɑ.dɑ.jɯ]
  • Heceleme: ka‧ba‧da‧yı

kabadayı (belirtme hâli kabadayını, çoğulu kabadayılar), sahiplik şekli kabadayı -sı

  1. kendine has namus anlayışlarını esas alıp toplum kurallarının dışına çıkarak zorbalık yapan kişi
    Ramazan, sertliği, zulmü ile ün salmış bir kabadayı idi. — Hâlide Edib Adıvar
  2. (halk ağzı) bir şeyin, başta geleni, en iyisi
    Bunun en kabadayısı yüz bin lira.

Çekimleme

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Ek okumalar

düzenle

kabadayı (karşılaştırma daha kabadayı, üstünlük en kabadayı)

  1. (mecaz) yürekli olan
    Doğrusu kabadayı çocuktur.

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle