Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): [kɑ.ˈlɛm]
Heceleme: ka‧lem

Osmanlı Türkçesi قلم(kalem) < Arapça قَلَم(ḳalem) < Eski Yunanca κάλαμος (kálamos)

 
(yazma aletleri): kalemler

kalem (belirtme hâli kalemi, çoğulu kalemler)

 
Vikipedi
kalem hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (yazma aletleri) yazma, çizme v.s. işlerde kullanılan çeşitli şekillerde araç
    Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir - Falih Rıfkı Atay
  2. bazı deyimlerde yazı
    Kaleme almak.
  3. çeşit, tür
    Beş kalem ilacı eczahâneden aldı.
    Sâdece üç kalem erzak, alışveriş listesinde yazılıydı.
  4. resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer
    Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus
  5. yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç
    Oymacı kalemi.
    Taşçı kalemi.
  6. (edebiyat, meslekler) müellif, yazar
    Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.
  7. (meslekler) kalem müdürü kavramının kısa şekli
  8. (yazma aletleri) tüy

Çekimleme

düzenle

Deyimler

düzenle

aktif kalem, beyaz tahta kalemi, ceffel kalem etmek, çala kalem, dijital kalem, dolma kalem, ışıklı kalem, kalem erbabı, kalem kaşlı, kurşun kalem, marker kalem, mürekkepli kalem, oymacı kalemi, taşçı kalemi

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Atasözleri

düzenle

kalem

  1. kale (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Gagavuzca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: ka‧lem
Arapça قَلَم(ḳalem).

kalem

  1. (yazma aletleri) kalem