Ayrıca bakınız: Kale, kalë, kalebent, uçankale

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): /ka.le/, /kaleˈleɾ/
Heceleme: ka‧le
Arapça قَلْعَة (ḳalʿa)

kale (belirtme hâli kaleyi, çoğulu kaleler)

  1. (askeriye, mimarlık) düşmanın gelmesi beklenebilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen, kamal, korugan, sencer
    Kaleler, Orta Çağ'ın sembolü olan bu yapılar, savunma amaçlı yapılmıştır.
  2. genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer
  3. takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer
  4. (satranç) satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçimindeki taş

Deyimler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Başka okumalar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Atasözleri

düzenle

Baskça

düzenle

İngilizce

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): /keɪl/

Heceleme

düzenle
Heceleme: kale

kale (çoğulu kales)

  1. karalahana, borecole
Orta İngilizce cawul, Eski İngilizce cāwel, Latince caulis (cole ile karşılaştırınız), İzlandaca kál (“lahana”), Almanca Kohl (“lahana”).