Ayrıca bakınız: Oğul, ogul

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /o.ˈ‿ul/, [o.ˈ‿ʊl]
  • Heceleme: o‧ğul

oğul (belirtme hâli oğlu, çoğulu oğullar)

  1. bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan söz
    Hinoğlu hin.
  2. (aile, primatlar) erkek evlat
    Bir emrihak vâkî olduğu zaman yerimize oğullarımız geçecek. F. F. Tülbentçi
  3. (arıcılık) bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
    Oğul arısı.

Çekimleme

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Atasözleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

oğul

  1. yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
    Bu su onu da devirir oğul! S. F. Abasıyanık

Kaynakça

düzenle

Azerice

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kırım Tatarcası

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Salarca

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: o‧ğul

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.