yay
Ayrıca bakınız: Yay |
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi یای sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
yay (belirtme hâli yayı, çoğulu yaylar)
- hallacın pamuk veya yün atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç
- Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz. — R. H. Karay
- (geometri) bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası
- (geometri) eğri yayı kavramının kısa şekli (bir eğriden alınan parça)
- (mekanik, mühendislik) zemberek
- (mühendislik) farklı amaçlarla çeşitli şekillerde yapılan esnek parça
- Araba yayı; Kanepenin yayı.; Kilidin yayı
- (müzik) keman, viyolonsel gibi çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça
- (okçuluk, silahlar) ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk
- Sadağını ve yayını kepenek altında dikkatlice tutuyordu. — H. N. Atsız
Çekimleme değiştir
yay adının çekimi
Semboller değiştir
- (geometri): ⌒
Alt kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
ok atmaya yarayan alet
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "yay" maddesi
Ek okumalar değiştir
- Vikipedi'de yay
Azerice değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: yay
Ad değiştir
yay
Ek okumalar değiştir
- Azerice Vikipedi'de yay
Gagavuzca değiştir
Köken değiştir
- Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş değiştir
- Heceleme: yay
Ad değiştir
yay
- (mühendislik, okçuluk, silahlar) yay
Kaynakça değiştir
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kumanca değiştir
Köken değiştir
- Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş değiştir
- Heceleme: yay
Ad değiştir
yay
- (meteoroloji, mevsimler) yaz
Kaynakça değiştir
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.