Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi عدالت‎, Arapça عَدَالَة(ʿadāle).

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /a.daː.ˈlɛt/
  • Heceleme: a‧da‧let

adalet (belirtme hâli adaleti, çoğulu adaletler)

  1. (felsefe) herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme
    Germiyan'da Süleyman Şah'ımız adaletle hüküm sürer. — F. F. Tülbentçi
  2. (hukuk) Kanunlarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması
    Adâlet mülkün temelidir. — Hz. Ömer
  3. (hukuk, yürütme) hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme ve bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları
    Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir. — N. Hikmet
    Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar.

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle