Ayrıca bakınız: mevki

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir
IPA(anahtar): /coˈnum/
Heceleme: ko‧num

konum (belirtme hâli konumu, çoğulu konumlar)

  1. (coğrafya) bir şehrin uzak ve yakın çevresiyle her türlü ilişkisini sağlayan ve şehrin gelişmesini etkileyen coğrafî şartların bütünü
  2. (sosyoloji) bir kişinin veya bir şeyin bir yerdeki durumu veya duruş şekli, pozisyon
    İnsanın tabiî konumunu en uygun biçim içinde devam ettirme tavrı, medenî bir yaşayış tuzağına düşmeden de gösterilebilir. - İ. Özel
  3. (coğrafya) yeryüzünde bir noktanın enlem ve boylamları yardımıyla bulunan yeri, konuş

Çekimleme

değiştir

Deyimler

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Eski Türkçe

değiştir
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. konak
  2. konulan yer
  3. yurt

Kaynakça

değiştir
  • Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.