yay
Ayrıca bakınız: Yay |
Türkçe
değiştirKöken
değiştir- Osmanlı Türkçesi یای sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş
değiştirAd
değiştiryay (belirtme hâli yayı, çoğulu yaylar)
- hallacın pamuk veya yün atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç
- Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz. — R. H. Karay
- (geometri) bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası
- (geometri) eğri yayı kavramının kısa şekli (bir eğriden alınan parça)
- (mekanik, mühendislik) zemberek
- (mühendislik) farklı amaçlarla çeşitli şekillerde yapılan esnek parça
- Araba yayı; Kanepenin yayı.; Kilidin yayı
- (müzik) keman, viyolonsel gibi çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça
- (okçuluk, silahlar) ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk
- Sadağını ve yayını kepenek altında dikkatlice tutuyordu. — H. N. Atsız
Çekimleme
değiştiryay adının çekimi
Semboller
değiştir- (geometri): ⌒
Alt kavramlar
değiştirÇeviriler
değiştirok atmaya yarayan alet
|
Kaynakça
değiştir- Türk Dil Kurumuna göre "yay" maddesi
Ek okumalar
değiştir- Vikipedi'de yay
Azerice
değiştirSöyleniş
değiştir- Heceleme: yay
Ad
değiştiryay
Ek okumalar
değiştir- Azerice Vikipedi'de yay
Gagavuzca
değiştirKöken
değiştir- Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş
değiştir- Heceleme: yay
Ad
değiştiryay
- (mühendislik, okçuluk, silahlar) yay
Kaynakça
değiştir- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kumanca
değiştirKöken
değiştir- Eski Türkçe jan (jan).
Söyleniş
değiştir- Heceleme: yay
Ad
değiştiryay
- (meteoroloji, mevsimler) yaz
Kaynakça
değiştir- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.