Ayrıca bakınız: Yay

Türkçe

değiştir
 
(mühendislik): Bir yay
 
(okçuluk, silahlar): 1760'da Mançu yayı
Osmanlı Türkçesi یای‎ sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe jan(jan).

Söyleniş

değiştir

yay (belirtme hâli yayı, çoğulu yaylar)

  1. hallacın pamuk veya yün atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç
    Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz. — R. H. Karay
  2. (geometri) bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası
  3. (geometri) eğri yayı kavramının kısa şekli (bir eğriden alınan parça)
  4. (mekanik, mühendislik) zemberek
  5. (mühendislik) farklı amaçlarla çeşitli şekillerde yapılan esnek parça
    Araba yayı; Kanepenin yayı.; Kilidin yayı
  6. (müzik) keman, viyolonsel gibi çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça
  7. (okçuluk, silahlar) ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk
    Sadağını ve yayını kepenek altında dikkatlice tutuyordu. — H. N. Atsız

Çekimleme

değiştir

Semboller

değiştir
  • (geometri):

Alt kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir
  • Vikipedi'de yay

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: yay

yay

  1. (meteoroloji, mevsimler) yaz
  2. (mühendislik, okçuluk, silahlar) yay

Ek okumalar

değiştir
  • Azerice Vikipedi'de yay

Gagavuzca

değiştir
Eski Türkçe jan(jan).

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: yay

yay

  1. (mühendislik, okçuluk, silahlar) yay

Kaynakça

değiştir
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Eski Türkçe jan(jan).

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: yay

yay

  1. (meteoroloji, mevsimler) yaz

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.