Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /ka.ɾak.ˈteɾ/
  • Heceleme: ka‧rak‧ter

karakter (belirtme hâli karakteri, çoğulu karakterler)

  1. ayırt edici nitelik
  2. bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik
    Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var. A. Gündüz
  3. bir kişinin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi
    Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır. R. H. Karay
  4. (bilişim, matematik) belirtev, damga
  5. (edebiyat) bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kişi
  6. (felsefe) bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü
  7. (matbaacılık) basımda harf türü

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle