Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): øɾtˈmec
Heceleme: ört‧mek

örtmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi örter)}}

  1. korumak, görünmez duruma getirmek veya gizlemek için üstüne bir şey koymak
    Kadın bebeğini itina ile yatırdı, yüzünü örttü. - A. Gündüz
  2. kapamak
    Perihan kızdı, gidip piyanonun kapağını örttü. - P. Safa
  3. kaplamak
    Sarmaşıklar duvarları örtmüş.
  4. kötü bir durumu belli etmemek, gizlemek, saklamak
    Birinin suçunu örtmek.

Çeviriler

düzenle

Örnekler

düzenle
  1. Kadın bebeğini itina ile yatırdı, yüzünü örttü. - A. Gündüz
  2. Perihan kızdı, gidip piyanonun kapağını örttü. - P. Safa
  3. Sarmaşıklar duvarları örtmüş.
  4. Birinin suçunu örtmek suçtur.

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Kaynakça

düzenle

Türkmence

düzenle

örtmek

  1. örtmek

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Kaynakça

düzenle