Ayrıca bakınız: CAN, Can, Çan, çan

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
IPA(anahtar): /ˈd͡ʒan/
Heceleme: can

can (belirtme hâli canı, çoğulu canlar)

  1. (felsefe) insan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık, can kuşu, ruh
    Canı yok edecek olan yine kendisidir. - Nezahat Özcan
  2. birey, ferd; kişi, şahıs
    Benimle beraber dört canız.-- - Falih Rıfkı Atay
  3. canlı olma hâli
    eş anlamlıları: dirilik, güç
    Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu. M. Ş. Esendal
  4. gönül
    Çirkin bana kurban, ben de güzele. Can sever güzeli, maldan ziyade. Karacaoğlan
  5. insan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
    eş anlamlıları: can kuşu, ruh
    Canı yok edecek olan yine kendisidir. N. Özcan
  6. insanın hislerine taşıyan âlemi
    Çirkin bana kurban, ben de güzele
    Can sever güzeli, maldan ziyade
  7. insanın kendi varlığı, özü
    Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin
  8. sevgi ve yakınlık hissiyle kendisine bağlanılan
    Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi. T. Buğra
  9. (din, tarikat) Bektaşilik ve Mevlevîlikte tarikat kardeşi
    Şeyh çıkınca oradaki canlar da sırasıyla yürüyüp kapıya gelince dönüp baş kestikten sonra dışarı çıkarlar. A. H. Çelebi

Çekimleme

düzenle

Deyimler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

can (karşılaştırma daha can, üstünlük en can)

  1. çok içten, sevimli, sevilen, şirin
    Alphonse Daudet, ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi. T. Buğra

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Atasözleri

düzenle

Azerice

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can

  1. can

Gagavuzca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can

  1. can

Galiçyaca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can

  1. (köpekgiller) köpek, it

İngilizce

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

Yardımcı eylem

düzenle

geçmiş zaman: could, olumsuz: can not, cannot veya can't

  1. bir şeyi yapabilmek, yapmaya gücü, yeteneği veya imkânı olmak
    They can run fast. — Hızlı koşabilirler.
    I could hear footsteps. — Ayak sesleri duyabiliyordum.
  2. bir şeyi yapmaya hakkı veya yetkisi, izni olmak
    You can use the phone. — Telefonu kullanabilirsin(iz).
  3. birisinden bir şey yapmasını isterken kullanılır: -bilir misin(iz)?
    Can you open the window? — Camı açabilir misin(iz)?

Oksitanca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can

  1. (köpekgiller) köpek, it

Tatarca

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can

  1. can

Söyleniş

düzenle
Heceleme: can

can e

  1. can