Ayrıca bakınız: igne

Türkçe

değiştir
Osmanlı Türkçesi ایگنه(iğne) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe [alfabe isteniyor] (yigne).

Söyleniş

değiştir

iğne (belirtme hâli iğneyi, çoğulu iğneler), sahiplik şekli iğne -si

  1. dokunaklı söz
  2. genellikle kadınların süs olarak elbiselerinin göğüs, yaka v.s. yerlerine taktıkları süs eşyası
  3. iki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç
    Çengelli iğne. Toplu iğne.
  4. toplu iğnenin süs olarak kullanılan, iri başlı, renkli türü
  5. (aletler, dikiş) dikiş dikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç
    "Nasıl olduğunu bir göster de usta olduğunu biz de görelim", diyerek misafirin eline, iplik geçirdiği iğneyi tutuşturuverirmiş. — Sâmiha Ayverdi
  6. (araçlar) bâzı araçların ucu sivri parçaları
    Pusula iğnesi.
  7. (balıkçılık) oltanın ucundaki küçük çengel
  8. (bitki anatomisi) bitkilerde yumurtacıkla tepecik arasındaki sapçık
  9. (tıp) kas veya damar yoluyla vücuda sıvı bir ilacı basınçla vermek amacıyla enjektör ucuna takılan, boru şeklinde, ucu keskin metal araç
  10. (zooloji) bâzı böceklerin kendilerini savunmak için kullandıkları organ
    Akrep iğnesi. Arı iğnesi.

Çekimleme

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Atasözleri

değiştir

Deyimler

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir